This page contains some of my own poetry. Mostly dutch...
Deze pagina bevat een aantal van mijn gedichten, meest in het nederlands...
Updates will follow soon... Snel meer!
De pen glijdt over het grove papier,
slechts schijnbaar gestuurd door mijn hand.
Is die pen wel daadwerkelijk hier,
Of door mijn dromen overmand?

Ik kan me alleen maar laten leiden,
Zwarte lijnen dwingen zich op het wit.
Gedachten zijn niet te vermijden;
De letters het enige wat ik nog bezit.

Woorden worden regels, regels worden wet.
Maar er is altijd iets dat ik mis.
En niet tot dat de laatste punt is gezet,
Weet ik wat er te weten is.


Het geluid van de dingen

Gedwaal, gedwaal,
Verloren in de tijd.
Te veel ruis, een hels kabaal:
Was het dat, een vondst van spijt?

De dingen, de dingen,
Ze gaan niet meer voorbij.
De dingen, de dingen,
Ben ik hen, of zijn zij mij?

(En hoe ze voorbij gaan, en wat ze weten!)


Zachte speelgeluidjes
Klinken vanuit de kamer hiernaast.
Zwevende ruimteschuitjes
Vanwege het laserende afweergeschut gehaast.
Diep verzonken in dat wereldje,
Zit door zijn fantasie gedreven
Een alleraardigst kereltje
Van een jaar of zeven.
Door de glurende toeschouwer niet gestoord
Bepaalt dit ventje 's lands lot.
Zo serieus als ware het een bestaand oord
Waarvan hij de god.
Maar bij de legomannetjes
Is het ongeloof al binnengeslopen.
Ze smeden snode plannetjes:
De deur is immers open!
Per ongeluk stoot het jongetje
Een met zorgvuld gebouwde toren om.
Uit ergernis bijt hij op zijn tongetje;
Tientallen poppetjes komen om.
Schuldbewust sluit ik snel de deur
En geef tijd voor de wederopbouw.
Tevergeefs, hoezeer ik het ook betreur,
Want eens maakt ook hem het herstel flauw.


Als tijd geen richting heeft,
En richting tijd niet kent.
Waar is dan de durf om te zeggen dat je leeft?
Om te bekennen dat je misschien niet bent?

Maar juist die naaktheid van het zijn
Geeft het besef dat ER is.
Genot in de pijn:
Verbijstering door de schoonheid van het gemis.


Breakfast in bed

With a mighty blow,
Gravity decided to open up.
Cups, coffee, tea, an egg!
They seemed to float,
Disarranging
TIME
Then
IT
appeared!
Providing a backpass to security has
always
been its main objective,though
in doubt with every passenger carried.
Are they transformed?
Swallowed by desire?
Watch the fall!
I hope th coffee will stain the air more
than the cover
We smile.



Go back to my homepage entrance...